Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες της πρωτοφανούς και άνευ προηγούμενου δύναμης του διαδικτύου και της ιδιαίτερης ισχύος που έχουν αποκτήσει, μέσω αυτού, οι τεχνολογικές εταιρείες.

Εταιρείες κολοσσοί όπως οι Google, Facebook, Amazon και Apple μπορούν να επηρεάσουν – και μάλιστα σε πολύ μεγάλο βαθμό – τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων, μέσω της πληθώρας των υπηρεσιών που προσφέρουν.

Την ώρα όμως που η καρδιά της τεχνολογίας χτυπά στον ρυθμό των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, γεννάται ένα εύλογο ερώτημα: Πόση μεγάλη ευθύνη αναλογεί τελικά σε ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης για τις πληροφορίες – ειδήσεις που κυκλοφορούν μέσω αυτού; Τελικά τι ισχύει για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Δρέπουν τα οφέλη που μπορούν να τους προσφέρουν διάφορα νομικά «παραθυράκια», τα οποία τα προστατεύουν από κάθε είδους αγωγή ή μήνυση; Ή αναλαμβάνουν κάθε ευθύνη που τους αναλογεί, για τα όσα διακινούνται στα δίκτυά τους, ως άλλοι «εκδότες»;
Η απάντηση δεν είναι εύκολη και σίγουρα συνάδει με τις τρέχουσες εξελίξεις. Όταν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν είχαν αναπτυχθεί σε τόσο μεγάλο βαθμό – και η απήχησή τους ήταν σαφώς μικρότερη – θα ήταν λάθος μια αντιμετώπιση προς αυτά του τύπου «φέρουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης». Αλλά και από την άλλη πλευρά δεν μπορείς να χαρακτηρίσεις κανένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης «ασφαλές λιμάνι».

Μια πολύ ενδεικτική περίπτωση είναι εκείνη του YouTube. Ήδη από τους πρώτους μήνες της ίδρυσής του – εκεί στο 2005 – βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος για λόγους προστασίας των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας. Από τη μια πλευρά ήταν οι δισκογραφικές εταιρείες και τα κινηματογραφικά studios και από την άλλη οι απλοί χρήστες που βρήκαν… τον απόλυτα δικό τους ιντερνετικό χώρο για να «ανεβάζουν» πειρατικά τραγούδια και βίντεο.

Στην τρέχουσα συγκυρία, το YouTube βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με τις μεγαλύτερες δισκογραφικές εταιρείες του πλανήτη, τις Universal Music, Warner και Sony, προκειμένου να πέσουν οι υπογραφές για τη διαδικασία της online χορήγησης άδειας για τη «χρήση» των τραγουδιών των καλλιτεχνών που ανήκουν στις εν λόγω δισκογραφικές εταιρείες.

Τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν πως οι δισκογραφικές εταιρείες εκφράζουν έντονη δυσαρέσκεια για τις «φτωχές» πτυχές της συμφωνίας που προωθεί η YouTube.

Σε όρους, όμως, επιρροής και μεγέθους, το YouTube σήμερα αποτελεί έναν «γίγαντα» με πραγματικές υπέρ-δυνατότητες, από τότε που το απέκτησε, το 2006, η Google έναντι του – χαμηλού για τα σημερινά δεδομένα – τιμήματος των 1,7 δισ. δολαρίων. Πλέον το YouTube θεωρείται η πιο επίσημη πλατφόρμα των μεγαλύτερων καλλιτεχνών του πλανήτη. Η δύναμή του, αλλά και οι δυνατότητές του, μπορούν τηρουμένων των αναλογιών να συγκριθούν μόνο με τον καθοριστικό ρόλο που διαδραμάτισε πριν από μερικά χρόνια το τηλεοπτικό μουσικό κανάλι MTV.

Υπό το πρίσμα αυτό, η προτίμηση που εκφράζουν, ανοιχτά πλέον, στο YouTube οι δισκογραφικές εταιρείες είναι εκτός από προφανής και αναμενόμενη.

Ποια είναι όμως η απάντηση στα φαινόμενα πειρατείας, που μπορούν να εκδηλωθούν μέσω του YouTube και τα οποία οι δισκογραφικές εταιρείες θέλουν, πάση θυσία, να αποφύγουν; Η λύση είναι εμφανής. Εάν οι υπηρεσίες, οι όροι ασφάλειας ή οι οικονομικοί όροι του YouTube δεν καλύπτουν τις δισκογραφικές εταιρείες, τότε εκείνες πολύ απλά μπορούν να σταματήσουν κάθε είδους συνεργασία μαζί του. Γιατί; Γιατί πλέον υπάρχουν πάρα πολλές εναλλακτικές, τις οποίες μπορούν να εκμεταλλευθούν. Ενδεικτική είναι η περίπτωση της Amazon, που μόλις τον περασμένο μήνα λάνσαρε μια νέα υπηρεσία, εκείνη που αφορά στο «ανέβασμα» βίντεο.

Αυτό που πρέπει με κάθε τρόπο να συμβεί είναι η αυστηροποίηση της νομοθεσίας – υπάρχει πριν καν γεννηθεί η ιδέα του YouTube – ώστε να τεθούν μεγαλύτεροι περιορισμοί, οι οποίοι μπορούν όμως να αυξήσουν την ασφάλεια και την προστασία των καλλιτεχνών και των μουσικών δημιουργιών τους. Kαι αυτό που επίσης πρέπει να σημειωθεί είναι πως οι αυστηρότεροι ρυθμιστικοί κανόνες δεν μπορούν να πλήξουν το YouTube.
insider.gr