Τεχνητή νοημοσύνη (AI) είναι εδώ και τα οφέλη του φαίνονται απεριόριστα. Υπάρχει όμως μια άλλη πλευρά – υπάρχει πάντα. Οι ειδικοί της AI, και εκείνοι που ασχολούνται με την AI, ανησυχούν ότι εάν δεν προχωρήσουμε με προσοχή, μερικά από τα περίεργα πράγματα που προβλέπονται σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας όπως 2001: A Space Odyssey μπορεί να είναι περισσότερη αλήθεια από τη φαντασία.

Ο Elon Musk είπε Οι Νιου Γιορκ Ταιμς ότι η εμπειρία του με την τεχνητή νοημοσύνη στο Tesla του επιτρέπει να πει με αυτοπεποίθηση, «Προχωρούμε προς μια κατάσταση όπου η AI είναι πολύ πιο έξυπνη από τους ανθρώπους.» Προσθέτει, «Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα πηγαίνουν στην κόλαση σε πέντε χρόνια. Απλώς σημαίνει ότι τα πράγματα γίνονται ασταθή ή παράξενα. «

Ο Jonathan Shaw, στο δικό του Περιοδικό Harvard άρθρο «Τεχνητή νοημοσύνη και ηθική, «Δηλώνει ότι μπορεί να είναι πολύ πιο σοβαρό από ασταθές ή περίεργο. Γράφει για το πώς ένα αυτο-οδηγούμενο αυτοκίνητο σκότωσε μια γυναίκα στο Τέμπε της ΑΖ. Υπήρχε ένα άτομο πίσω από το τιμόνι, αλλά το αυτόνομο σύστημα του αυτοκινήτου – τεχνητή νοημοσύνη – ήταν σε πλήρη έλεγχο.

«Αυτό το περιστατικό, όπως και άλλα που αφορούν αλληλεπιδράσεις μεταξύ ανθρώπων και τεχνολογιών τεχνητής νοημοσύνης, εγείρει μια σειρά ηθικών και πρωτο-νομικών ερωτήσεων», συνεχίζει ο Shaw. Στη συνέχεια ρωτά ποιος είναι υπεύθυνος για το θάνατο του πεζού;

• Το άτομο στο κάθισμα του οδηγού;
• Η εταιρεία δοκιμάζει τις δυνατότητες του αυτοκινήτου;
• Οι σχεδιαστές του συστήματος AI ή ακόμα και οι κατασκευαστές του ενσωματωμένου αισθητηριακού εξοπλισμού του;

ΒΛΕΠΩ: Πολιτική ηθικής τεχνητής νοημοσύνης (TechRepublic Premium)

Σε του Εγκυκλοπαίδεια της Φιλοσοφίας του Στάνφορντ χαρτί «Ηθική της Τεχνητής Νοημοσύνης και Ρομποτικής, «Ο Vincent C. Müller ξεκινά με αναφορά τεχνολογιών, όπως η πυρηνική ενέργεια, που είχαν (και εξακολουθούν να έχουν) σημαντικές ηθικές επιπτώσεις, και τι έχει γίνει για τον έλεγχο της πορείας αυτής της συγκεκριμένης τεχνολογίας. Ο Müller προσθέτει, «Η ηθική της τεχνητής νοημοσύνης και της ρομποτικής έχει σημειώσει σημαντική κάλυψη στον Τύπο τα τελευταία χρόνια, η οποία υποστηρίζει σχετική έρευνα, αλλά μπορεί να καταλήξει να την υπονομεύει: ο τύπος μιλά συχνά σαν τα ζητήματα που συζητούνται να είναι απλώς προβλέψεις για το τι θα προχωρήσει η μελλοντική τεχνολογία φέρτε, και σαν να γνωρίζουμε ήδη τι θα ήταν πιο ηθικό και πώς να το επιτύχουμε. «

Ο Müller πιστεύει ότι η τρέχουσα συζήτηση δεν έχει νόημα. «Το αποτέλεσμα είναι μια συζήτηση ουσιαστικά τεχνικών προβλημάτων που εστιάζονται στον τρόπο επίτευξης ενός επιθυμητού αποτελέσματος», εξηγεί ο Müller. «Οι τρέχουσες συζητήσεις στον τομέα της πολιτικής και της βιομηχανίας βασίζονται επίσης στην εικόνα και τις δημόσιες σχέσεις, όπου η ετικέτα« ηθική »δεν είναι πολύ περισσότερο από τη νέα« πράσινη », ίσως χρησιμοποιείται για« πλύση ηθικής ».»

Στη συνέχεια, ο Müller δηλώνει τι ακούγεται σαν ένα αίνιγμα: «Για ένα πρόβλημα που μπορεί να χαρακτηριστεί ως ζήτημα ηθικής AI θα σήμαινε ότι δεν έχουμε μια έτοιμη λύση. Υπό αυτήν την έννοια, η απώλεια θέσεων εργασίας, η κλοπή ή η δολοφονία με AI δεν αποτελεί πρόβλημα στην ηθική, αλλά εάν επιτρέπονται υπό ορισμένες συνθήκες is ένα πρόβλημα.»

Στην έκθεσή του, ο Müller εξετάζει τα ακόλουθα και πώς σχετίζεται με την ηθική:

• Απόρρητο και επιτήρηση
• Χειρισμός συμπεριφοράς
• Μεροληψία στα συστήματα λήψης αποφάσεων AI
• Αλληλεπιδράσεις ανθρώπου-ρομπότ
• Αυτοματισμός και απασχόληση
• Αυτόνομα συστήματα
• Τεχνητοί ηθικοί παράγοντες

Ώρα να εκπαιδεύσετε για την τεχνητή νοημοσύνη και την ηθική

Το να αποφασίσετε τι είναι ηθικό και τι δεν είναι μια εξαιρετικά δύσκολη προσπάθεια να ξεκινήσετε και όταν εισαγάγετε τεχνική πολυπλοκότητα, γίνεται ακόμη πιο περίπλοκη. Έχοντας αυτό κατά νου, έχουμε μερικές επιλογές:

1. Μπορούμε να αφήσουμε τις δυνάμεις που αποφασίζουν πώς θα είναι το μέλλον μας.
2. Μπορούμε να μάθουμε για την ηθική της τεχνητής νοημοσύνης και να συμμετέχουμε στη συζήτηση.

Εάν σας ενδιαφέρει, ένα εξαιρετικό μέρος για να ξεκινήσετε μπορεί να είναι το δωρεάν διαδικτυακό μάθημα Η Ηθική της AI, που προσφέρεται από το Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι σε συνεργασία με τις «δημόσιες αρχές» στη Φινλανδία, τις Κάτω Χώρες και το Ηνωμένο Βασίλειο.

Η Anna-Mari Rusanen, λέκτορας πανεπιστημίου στις γνωστικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι και συντονιστής μαθημάτων, εξηγεί γιατί η ομάδα ανέπτυξε το μάθημα: «Τα τελευταία χρόνια, οι αλγόριθμοι επηρέασαν βαθιά τις κοινωνίες, τις επιχειρήσεις και εμείς ως άτομα. Αυτό εγείρει ηθικές και νομικές ανησυχίες. Αν και υπάρχει συναίνεση σχετικά με τη σημασία της ηθικής αξιολόγησης, συχνά συμβαίνει ότι οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ποιες είναι οι ηθικές πτυχές ή ποιες ερωτήσεις να κάνουν. »

Η Rusanen συνεχίζει: «Αυτές οι ερωτήσεις περιλαμβάνουν τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούνται τα δεδομένα μας, ποιος είναι υπεύθυνος για τις αποφάσεις που λαμβάνονται από υπολογιστές και αν, για παράδειγμα, τα συστήματα αναγνώρισης προσώπου χρησιμοποιούνται με τρόπο που αναγνωρίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Με μια ευρύτερη έννοια, αφορά επίσης το πώς θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε προηγμένες τεχνικές λύσεις. »

Το μάθημα, σύμφωνα με τη Rusanen, παρέχει βασικές έννοιες και γνωστικά εργαλεία για άτομα που ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερα για τις κοινωνικές και ηθικές πτυχές της AI. «Δεδομένου του διεπιστημονικού υποβάθρου της ομάδας, καταφέραμε να χειριστούμε πολλά από τα θέματα με έναν διεπιστημονικό τρόπο», εξηγεί η Rusanen. «Συνδυάζουμε την επιστήμη των υπολογιστών, τις γνωστικές επιστήμες, τις κοινωνικές επιστήμες και την ψυχολογία με τη φιλοσοφία για να δημιουργήσουμε έναν τρόπο να δούμε τα περίπλοκα ζητήματα που δημιουργεί η AI»

Το μάθημα είναι ανοιχτό σε όλους και δεν απαιτεί δεξιότητες κωδικοποίησης ή συγκεκριμένη τεχνολογική εμπειρογνωμοσύνη, αλλά η Rusanen συνιστά εξοικείωση με βασικές έννοιες AI. Ένα καλό σημείο εκκίνησης μπορεί να είναι το δωρεάν διαδικτυακό μάθημα του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι, Στοιχεία της τεχνητής νοημοσύνης, η οποία παρέχει μια διαφορετική επισκόπηση των αρχών της τεχνητής νοημοσύνης.

Τελικές σκέψεις

Ο Μίλερ δεν κάνει γροθιές στο συμπέρασμα της έκθεσης του στο Στάνφορντ. «Η τεχνητή νοημοσύνη και η ρομποτική έθεσαν θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με το τι πρέπει να κάνουμε με αυτά τα συστήματα, τι πρέπει να κάνουν τα ίδια τα συστήματα και ποιοι κίνδυνοι έχουν μακροπρόθεσμα. Αμφισβητούν επίσης την ανθρώπινη άποψη της ανθρωπότητας ως το ευφυές και κυρίαρχο είδος στη Γη », λέει ο Müller.

Πηγη: https://zephyrnet.com