Δύο ιστορίες, δύο ακραίες καταλήξεις, δύο παιδιά της διπλανής πόρτας. Το Διαδίκτυο άνοιξε πόρτες και… παράθυρα σε πολύ κόσμο, έδωσε διεξόδους και απαντήσεις σε προβλήματα, αλλά παράλληλα άνοιξε και τον ασκό του Αιόλου, όσον αφορά σε καταπιέσεις και προβληματικές συμπεριφορές.

Και είτε το θέλουμε είτε όχι, εκείνο που είναι αδιαμφισβήτητο είναι πως στον Ιστό οι όποιες ροπές μεγεθύνονται, μεταλλάσσονται, γιγαντώνονται. Γιατί στον Ιστό ο καθένας μπορεί να είναι όποιος θέλει να είναι. Οποιος ονειρεύεται πως θέλει να είναι, χωρίς περιορισμούς και όρια.

Πριν από μερικούς μήνες, ο 19χρονος Ντάνι Μπόουμαν, ένας σύγχρονος Νάρκισσος, παραλίγο να πεθάνει στην προσπάθειά του να πετύχει την τέλεια «σέλφι». Ο όρος είναι «νεοεισαχθείς», έχει ωστόσο εδραιωθεί στα λεξικά της αγγλικής, ενώ και εμείς οι ελληνόφωνοι τη χρησιμοποιούμε κατά κόρον. Για όσους δεν γνωρίζουν (και μάλλον αυτοί είναι από ελάχιστοι μέχρι… κανείς) ο όρος αφορά τη φωτογραφία που βγάζουμε οι ίδιοι με θέμα τον εαυτό μας. Ενα είδος… αυτοφωτογράφησης δηλαδή, που κυκλοφορεί ευρέως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης -και όχι μόνο. Αυτός ο 19χρονος, ωστόσο, πήγε τη «σέλφι» πολλά βήματα παραπέρα, και από μέσο διασκέδασης (;) τη μετέτρεψε σε μέσο αυτοκαταστροφής.

Σταμάτησε το σχολείο, δεν έβγαινε από το σπίτι του για μήνες, έχασε πολλά κιλά και επί δεκάωρο -τουλάχιστον- σε καθημερινή βάση φωτογράφιζε τον εαυτό του. Το αποτέλεσμα; Περί τις 200 φωτογραφίες ημερησίως, που έδειχναν ένα νεαρό σε πορεία απόλυτης καταστροφής. Κάποια στιγμή προσπάθησε να αυτοκτονήσει με χάπια, αλλά τον πρόλαβε η μητέρα του και νοσηλεύθηκε σε κλινική, όχι μόνο για να ανακτήσει το χαμένο του εαυτό, αλλά και για να καταπολεμήσει τον εθισμό του με την τεχνολογία. «Προσπαθούσα να πετύχω την τέλεια selfie και όταν διαπίστωσα ότι δεν μπορώ, ήθελα μόνο να πεθάνω. Εχασα τους φίλους μου, έχασα την εκπαίδευσή μου, την υγεία μου και παραλίγο να χάσω και τη ζωή μου», παραδέχτηκε αργότερα μιλώντας σε δημοσιογράφους.

Και ο Ντάνι δεν είναι ο μόνος. Απλώς η περίπτωσή του αποτελεί την κορύφωση μιας συμπεριφοράς λίγο-πολύ γνωστής, που ωστόσο περνάει στα ψιλά. Αν το σέλφι ξεκίνησε για διασκέδαση, γρήγορα έγινε η μανία του μοναχικού, που θέλει να αποδείξει πόσο τέλεια περνάει. Μια μοναξιά που φιγουράρει σχεδόν σε όλα τα προφίλ γνωστών και φίλων. Ρίξτε μια ματιά και θα το διαπιστώσετε.

Από την άλλη πλευρά, ο 23χρονος Κρις Σάντσεζ σκέφτηκε να κάνει κάτι πιο δημιουργικό. Αρχικά ήταν ερωτευμένος. Με την Μπρίτνεϊ Σπίαρς. Και αποφάσισε πως ο μόνος τρόπος να έρθει πιο… κοντά της ήταν το twitter. Ετσι άνοιξε το δικό του λογαριασμό, έγινε φίλος με την Μπρίτνεϊ, αλλά υπήρχε ένα μικρό πρόβλημα. Τίποτα για να γράψει. Μέχρι που του ήρθε μια λαμπρή ιδέα. Ξεκίνησε να γράφει μικρές χρήσιμες και άχρηστες πληροφορίες για διάφορα «πιασάρικα» -και όχι μόνο. Από το πού φυλάσσεται το μεσαίο δάχτυλο του Γαλιλέου (!) μέχρι πώς οι γάτες τραβούν την προσοχή μας και από το πώς η μπίρα μάς κάνει εξυπνότερους μέχρι το ότι όσοι φιλούν τη γυναίκα τους προτού πάνε στη δουλειά έχουν λιγότερα ατυχήματα με το αυτοκίνητο!

Με τούτα και με κείνα ο Σάντσεζ κατάφερε να βγάζει από διαφημίσεις κ.λπ. περί τα 500.000 δολάρια το χρόνο. Καθόλου άσχημα, αν αναλογιστεί κανείς πως το μόνο που κάνει καθημερινά είναι να τουιτάρει. Να κάνει δηλαδή το χόμπι πολλών, μόνο που στη δική του περίπτωση αυτό πληρώνεται -και μάλιστα… χρυσοπληρώνεται. «Μου αρέσει αυτό που κάνω, γιατί βρίσκω και γράφω πράγματα που είναι αναπάντεχα. Δεν είναι δηλαδή κάτι που διαβάζοντάς το κάποιος να πει, ναι, το ήξερα αυτό. Υπάρχουν φορές που πρέπει να ψάχνω για ώρες μέχρι να βρω εκείνο το μικρό μαγικό κομματάκι πληροφορίας. Αλλά όταν το βρίσκω, πραγματικά το απολαμβάνω».

Δύο ιστορίες, δύο διαφορετικές όψεις. Και ακόμη μια φορά η ίδια διαπίστωση. Ο Ιστός έχει πολλά πρόσωπα. Εκείνο που τελικά θα πάρει, είναι το πρόσωπο του καθένα που τον χρησιμοποιεί. Αν έχετε λαμπρές ιδέες, μπορεί να σας κάνει πλούσιους ή διάσημους ή και τα δύο. Αν έχετε άλυτα «θέματα», μπορεί να γίνει ο χειρότερος εφιάλτης σας. Αν πάλι δεν ανήκετε σε καμιά από τις δύο κατηγορίες, είναι ένα υπέροχο εργαλείο. Οπως και να έχει, στο χέρι σας είναι -ή καλύτερα, στο… ποντίκι σας- το πώς θα τον χειριστείτε!

Πηγη