Ιστορία του πρώην Δ. Κρυονερίου
Ο οικισμός του Κρυονερίου δημιουργήθηκε το 1922-1923 από Μικρασιάτες πρόσφυγες κληρούχους κι ονομάσθηκε αρχικά «Μπάφι».

Η έκταση των 3.000 περίπου στρεμμάτων διανεμήθηκε σε 50 οικογένειες κληρούχων, οι οποίοι ήταν και οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής.
Ως το 1948 ανήκε Διοικητικά στο Δήμο Αχαρνών ως συνοικισμός «Μπάφι» ώσπου, με το Βασιλικό Διάταγμα 18/20 Δεκεμβρίου 1947 επί βασιλείας της Ελλάδας Παύλου του Β’, αναγνωρίσθηκε «εις ιδίαν Κοινότητα» και μετονομάσθηκε αργότερα σε Κρυονέρι.
Το πρώτο Κοινοτικό Συμβούλιο διορίσθηκε με την υπ’ αριθμόν 5202/24-1-1948 απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών Παναγιώτη Μαυρομιχάλη και το αποτελούσαν οι:
1. Τζανίδης Νικόλαος του Αθανασίου – Πρόεδρος
2. Κοτζαγιάννης Ανδρέας
3. Αναγνωστόπουλος Ιωάννης
4. Πετρούτσος Πέτρος
5. Πατέλης Μάρκος
Η θητεία του πρώτου Κοινοτικού Συμβουλίου επομένως και του πρώτου Προέδρου της Κοινότητας διήρκεσε από τις 24-1-1948 ως τις 5-10-1949, οπότε κι επανεξελέγη με εσωτερική ψηφοφορία μεταξύ των Συμβούλων ο ίδιος Πρόεδρος κι ύστερα από πρόταση του πρεσβυτέρου των Συμβούλων Κου Πετρούτσου Πέτρου μέχρι τις 31-12-1954.
Ο παλαιός οικισμός ορίζεται μεταξύ των ακόλουθων οδών:
· Λεωφόρος Κρυονερίου
· Πάρνηθος
· Παραδείσου
· Νίκης
· Αναγεννήσεως
· Λεωφόρος Κρυονερίου
Οι πρώτοι κάτοικοι του Κρυονερίου ασχολήθηκαν με την κτηνοτροφία και πολύ περισσότερο με τη γεωργία.