Ο Εμπεδοκλής (495-435πΧ). Ένας από τους σπουδαιότερους αντιπροσώπους της προσωκρατικής ελληνικής φιλοσοφίας. Γεννήθηκε στον σικελικό Ακράγαντα αρχές του 5ου αι. π.Χ.. Επηρεάστηκε κυρίως από τον Πυθαγορισμό και τον Παρμενίδη, ενώ η ζωή του υπήρξε αντικείμενο πολλών μυθοπλασιών. Χρησιμοποίησε τον έμμετρο -πιθανώς για να του προσδώσει αποκαλυπτικό κύρος- και από το έργο του έχουν σωθεί εκτενή αποσπάσματα που υπερβαίνουν τους 500 περίπου στίχους. Έγραψε το Περί Φύσεως, (όπου αναλύει το κοσμικό γίγνεσθαι) και το Καθαρμοί, (όπου περιγράφει την πτώση της ψυχής, την καθαρσή της και την επιστροφή στην αρχική κατάσταση αθωότητας.